یادداشتی برای تبریک در غیاب گیرنده ...

حجت الله ایوبی رییس سابق سازمان سینمایی، به مناسبت زادروز فیلمساز فقید ایرانی یادداشتی را منتشر کرد.

به گزارش آی‌فیلم به نقل از بانی فیلم ، حجت الله ایوبی رییس سابق سازمان سینمایی در هفتاد و هفتمین زادروز کیارستمی فقید، یادداشتی به این مناسبت منتشر کرد.

متن کامل این یادداشت در زیر آمده است:

«باسمه تعالی

بر زمینی که نشان کف پای تو بود
سال ها سجده صاحبنظران خواهد بود

جهان هنر نزدیک به یک سال را بدون عباس کیارستمی سپری کرد. سالی که او نبود ولی جهان پر بود از او. سالی که گذشت سال عباس کیارستمی بود. در گوشه گوشه جهان هرجای که محفلی به نام سینما  بود او آنجا بود. با شال و با کلاه و با اقیانوسی از چشم و نگاه. سالی که گذشت جهان سینما و دنیای هنر به یاد او و به احترامش بارها و بارها تمام قد ایستاد و یک عمر کوشش را ستود. مردی که همه دیده بود و چشم. مردی از جنس نو و روشنایی. کیارستمی آینه ای شد پاک، بی زنگار و زیبا از انسانیتِ انسان. و انسان سرگشته این روزگارِ پر آشوب، مجال یافت تا ببیند خویشتن خویش را در این آینه تمام قد و بی غبار.

مردی که هر روز زاد روز اوست. هر جا که به زبان شعر گوشه ای از زندگی تصویر می‌شود آنجا جشن تولد عباس کیارستمی است. او هست. همچنان هست. هر جا که شعر هست، رنگ هست. او هست آنجا که درختی ایستاده بلند و تنها بر فراز تپه ای زیبا. او هست آنجا که یکرنگی، بی رنگی و صفا هست. او هر روز زاده می شد دوباره و هزار باره در گوشه گوشه جهان. و چه پرشمارند آنها که آموختند از او راه و رسم دیدن را. آنها که می جویند در لابلای بی رنگی ها رنگ را. آنها که چون او می کوشند تا بشنوند صدای سکوت را. آنها که از دل سکون به تصویر می کشند جهانی از تحرک و پویایی را. آنها که از دل کهنگی تازگی و نو شدن را تصویر می کنند.

کیارستمی یعنی، رویش، یعنی جوانه. کیارستمی یعنی هنر. یعنی تجربه. کیارستمی یعنی هنر و تجربه. او پر بود از امید برای فردای سینمای ایران. می بالید به گروه نورسته هنر و تجربه و آرزو می کرد که این راه ادامه یابد. در شور و شوق جوان هایی که پروانه وار بر گردش بودند می دید فردای پر امید سینمای ایران را.

در روزگار سخت هجوم به فرهنگ و تمدن ایران، او پیام رسان زیبایی های فرهنگ اسلام و ایران شد. او یک تنه ایستاد و به گویاترین زبان ندای انسانی ایران و پیام زیبای اسلام ایرانی را به گوش جهان رساند. او شد مرز میان نگاه متمدنانه ایرانیان مسلمان و برداشت متحجرانه تکفیریان. تمدنی که بر شعر و ادب، بر هنر و رنگ بنا شده. تمدنی که از متنش سینمای کیارستمی می جوشد، پس می زند تحجر را. بر نمی تابد خشونت را.

کیارستمی یک راه است یک نگاه است. و همچنان پیروانش و شاگردانش برای فهم راه او ناچارند بگذرند از کوچه پس کوچه ایران. ناچارند نجوا کنند حافظ و سعدی و مولانا را. راه کیارستمی می گذرد از باغ ها و بوستان های ایرانی. از چشمه های جوشان گلستان سعدی، گلشن راز، مثنوی معنوی. از بهار ایرانی. از طعم گیلاس. و این است هنر مردی که همیشه هست و هر روز زاده می‌شود. زاد روزش مبارک باد.

حجت الله ایوبی»

ب س